Esta semnana realizei unha enconsta para escoller a decepción da tempada. A dcepción da tempada foi Arizmendi. Ista decisión debuese a pésima tempada de Arizmendi, que agora vou analizar.
Javier Arizmedi regresou este verán á Coruña, cidade na que tivo os seus mellores anos da súa carreira profesional, na man de Joaquín Caparrós. O xogador madrileño pasou polo Valencia, Zaragoza, Getafe e Mallorca, pero en ningún destes lugares rendeu ao nivel que ofreceu cos herculinos. Por iso, cando se incoporou ao equipo de Fernando Vázquez, o dianteiro mantiña a esperanza de volver a disfrutar co fútbol, nun equipo feito con pinzas, no que debería ser importante.
E a verdade é que ao principio foino. Comenzou a Liga como titular, compartindo línea de tres mediapuntas xunto con Culio e Bruno Gama. Ca marcha do portugués, o madrileño quedouse como a única opción de xogar na banda dereita, polo que continuo sendo imprescindible para o técnico de Castrofeito nos seguintes partidos. Sen embargo, a súa luz foise apagando pouco a pouco. Un síndrome factario lumbar asociado a unha sobrecarga nos isquiotibiales empezou a limar pouco a pouco o seu rendemento. Arizmendi xogaba con dor xa que o equipo necesitabao, pero a súa aportación era cada vez máis escasa. Ata que un día non pudo máis e tivo que parar. O seu posto na banda dereita quedou practicamnete deserto, con xogadores como Rudy, Nuñez, Juan Carlos que por un motivo ou outro nunca chegaron a asentarse.
Tampouco o madrileño conseguería volver. Aunque regresou da lesón, foi pouco a pouco desaparecendo. Primeiro, como revulsivo dende o banquillo. Logo, nin eso. Na segunda volta ata tivo qur ver varios partidos dende a grada, xa que Fernando Vázquez non contaba con el nin para a convocatoria. A súa luz foise apagando lentamente ata converterse nun xogador intrascendete. Non foi o seu regreso xoñado.
No hay comentarios:
Publicar un comentario